Περί της γυναίκας του Λωτ..

Εάν κάποιος αδυνατεί να παραδεχτεί αυτό το περιστατικό ως θαύμα, υπάρχει και πιο «φυσική» ερμηνεία. Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα: Οι κριτικοί λατρεύουν το να παρουσιάζουν το περιστατικό του Γένεσης 19:26 ωσάν το κείμενο να υπονοεί ότι μέσω κάποιας μαγικής μεταμόρφωσης, η γυναίκα του Λωτ υπεβλήθει σε μια αλχημιστική αλλαγή και έγινε αλάτι σαν τιμωρία. Μετά την ανακάλυψη τέλεια διατηρημένων ανθρώπινων μορφών στην Πομπηία και στο Herculaneum, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι οι Κριτικοί δεν μπορούν να κατανοήσουν το γεγονός ότι οποιοσδήποτε «ερωτοτροπεί», όπως έκανε η γυναίκα του Λωτ, από τόσο κοντά με μια τέτοια μεγάλη καταστροφή η οποία πρέπει να έμοιαζε πάρα πολύ με τη μοίρα των δύο Ρωμαϊκών πόλεων οι οποίες μόλις αναφέρθηκαν, θα βρισκόταν αντιμέτωπος με τον πολύ πραγματικό κίνδυνο να καταπλακωθεί από συντρίμμια που έμοιαζαν με φλεγόμενη ηφαιστειακή στάχτη, και κατά συνέπεια να θάφτει οποτεδήποτε θα κατέρρεε ή θα σκόνταφτε σε μια πέτρα, σε ένα δέντρο, κτλ. Στη συνέχεια, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες του περιβάλλοντος, μια τέτοια καταπλακωμένη ανθρώπινη μορφή πολύ εύκολα θα μπορούσε να καλυφτεί με μια πολύ παχιά κρούστα αλατιού. 

Ο Keil και ο Delitzsch σχολιάζουν: «Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υποθέσουμε ότι η γυναίκα του Λωτ μεταμορφώθηκε στην πραγματικότητα σε μια στήλη άλατος, αλλά έχοντας θανατωθεί από τις καυτές και θειούχες αναθυμιάσεις με τις οποίες ήταν γεμάτη η ατμόσφαιρα, και στη συνέχεια αφού απέκτησε αυτή την κρούστα από αλάτι, έμοιαζε με ένα πραγματικό άγαλμα από αλάτι· ακριβώς όπως τώρα, λόγω των αλατούχων αναθυμιάσεων της Νεκρής Θάλασσας, αντικείμενα κοντά της γρήγορα επικαλύπτονται με μια κρούστα αλατιού».[1]

Οι συγγραφείς του βιβλίου με τίτλο Volcanoes[2], παρουσιάζουν την άποψη ότι, αμιγώς από την αρχαιολογική σκοπιά, η φλεγόμενη ηφαιστειακή στάχτη είναι το καλύτερο συντηρητικό που είναι γνωστό στον άνθρωπο. Οι Erich Lessing και Antonio Varone στο βιβλίο τους με τίτλο Pompeii,[3] ως παράδειγμα του στιγμιαίου «παγώματος» των μορφών που παίρνουν κάποιοι άνθρωποι κάτω από τις πλέον απελπιστικές καταστάσεις, αναφέρουν μια διατηρημένη οικογένεια, η οποία καταπλακώθηκε τη στιγμή που ο ετοιμοθάνατος άντρας προσπαθούσε να δώσει ένα πολύ μικρό παιδί σε μια γυναίκα, της οποίας τα χέρια βρίσκονταν σε πλήρη έκταση καθώς προσπαθούσε να το πιάσει. Αυτό το θλιβερό και βαθύτατα συγκινητικό εύρημα απεικονίζει με τέλειο τρόπο το ποσό ξαφνικά σαρωτική μπορεί να είναι η κάθοδος της ηφαιστειακής σταχτής.

[1] Garrett, Duane, Rethinking Genesis: The Sources and Authorship of the First Book of the Bible, Fearn, Ross-Shire, Cristian Focus Publications, 2000, σελ. 236.

[2] Fisher, Richard, Heiken, Grant & Hulen, Jeffrey, Volcanoes: Crucible Of Change, Princeton, New Jersey, Princeton University Press, 1997, Σελ. 247.

[3] Lessing, Erich and Varone, Antonio, Pompeii, Paris, Terrail, 1996, σελ. 14, 15.

Πηγή