"Κοσμᾶ ἐναρέτοις με κόσμησον ἔργοις"

Το παρακάτω ποίημα ανήκει σε έναν εξαίρετο μαθητή μου που τώρα ασχολείται με τη Θεολογία που τόσο πολύ αγαπάει. Η ζωή και το έργο του Κοσμά του Αιτωλού τον ενέπνευσαν και μας χάρισε αυτό το ποιήμα...Να είσαι καλά Παναγιώτη!

Κοσμᾶ ἐναρέτοις με κόσμησον ἔργοις

«Εἰς πᾶσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτοῦ καί εἰς τά πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ῥήματα αὐτοῦ»

Άγιε Κοσμά Αιτωλέ εσύ που με την παρουσία σου κοσμείς το θεϊκό πάνθεον της Εκκλησίας μας

Άγιε Κοσμά Αιτωλέ
Ήσουν ένας ιεροκήρυκας προφητικός
Ένας μέγας προφήτης διορατικός
Ό,τι και να προφήτευσες
έχει φανερωθεί
τα έβλεπες όλα σαν να’ σουν εκεί

Είχες εμπόδια στο έργο σου πολλά
αλλόφυλλοι κι αλλόθρησκοι
ήταν ολογυρνά
Μα εσύ δεν πτοήθηκες
είχες ατρόμητη ψυχή
τον θάνατο δεν φοβήθηκες
έχοντας Πίστη δυνατή

Στο Άγιον Όρος ήσουνα
στου Φιλοθέου τη Μονή
είκοσι χρόνια έκανες
σπουδάζοντας εκεί

Ώσπου άκουσες μια φωνή:
Κοσμά!
Το Έθνος καίγεται
κι εσύ αναπαύεσαι;

Ο Νεομάρτυρας Κοσμάς
σα μικρός Χριστός
σ’ όλη τη Χερσόνησο
τη Βαλκανική
περπάτησες και δίδαξες
για την Ορθοδοξία
κι έδωσες με το λόγο σου
δύναμη Θεού για την Ελευθερία

Του Αποστόλου Παύλου τα βήματα
ακολούθησες πιστά
κι έδωσες οράματα Ελευθερίας
στους σκλαβωμένους Έλληνες
επί Τουρκοκρατίας

Ο Λόγος σου αληθινός
έκανες ληστές να κλαίνε
για τα λάθη που ΄χαν κάνει
και συγγνώμη να ζητάνε

Και γυναίκες τα χρυσαφικά
τα δίνανε όλα με χαρά
για του Γένους τη Λευτεριά
για να γίνουνε σχολειά
για τα νεαρά παιδιά

Όπου και να πήγαινες
οι άνθρωποι πιστά σ’ ακολουθούσαν
την Πίστη τους
και σ’ άλλους λαούς ομολογούσαν

Ήτανε κι ο Σαμουήλ
ένας απ’αυτούς
που τινάχθηκε στο Κούγκι
με πολλούς αλλόθρησκους

Στη σκοτεινή περίοδο
της Τουρκοκρατίας
εσύ διένειμες παντού
τους θησαυρούς σοφίας

Ξυπνούσες συνειδήσεις
κι όπλισες όλο το λαό
με πνευματική ηρεμία
Αδούλωτο το φρόνημα
για την Ορθοδοξία
και την Ελευθερία

Μεγάλους του Γένους θεραπευτής
με του Θεού το χέρι
έκανες θαύματα πολλά
που μείνανε παντοτινά

Τα νέα μαθαίνονται γρήγορα
κι έκανες πολλούς να τρέξουν
για να δούνε αν μπορούνε
κι αυτοί να γιατρευτούνε

Μεγάλους του Γένους ευεργέτης γίγαντας Πίστεως κι Αρετής εις το χωριό της Μουζακιάς άφησες την πνοή σου

Είσαι παράδειγμα φωτεινό

για κάθε μεγάλο ή μικρό
για πλούσιο ή φτωχό
για αδύναμο ή δυνατό
για κληρικό ή λαϊκό

Κατηγορήθηκες ψευδώς

ως πράκτωρ ξένης δύναμης
στο κίνημα Ορλώφ
Εβραίοι οι κατήγοροι
και άσπονδοι εχθροί
Τούρκοι οι φονιάδες
μείνανε στην ιστορία
για ένα ακόμη έγκλημα
στην Ορθοδοξία

Ήταν ημέρα Σάββατο
στον Άψον ποταμό

Μαρτυρικός ο θάνατος
πνιγμός με το σχοινί
και πέταγμα στον ποταμό
σα να ΄σουνε σκυλί

Και κύλησαν τα δάκρυα
γράφοντας γι’ αυτόν

Διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν

Δώσε μου τη δύναμη Γέροντα
όσο θα ζω
τον εχθρό μου ακόμη
να μπορώ να αγαπώ

Κοσμᾶς ὁ κόσμου κόσμος, ἠδ᾽ ὡραιότης,
Κόσμον λιπὼν πρόσκαιρον, ἀγήρω ἔχει.

Π. Κ