Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πολύ παλαιό, προέρχεται από το
τελούμενο στην αρχαία ελληνική εορτή των «Κρονίων» (και αργότερα των
ρωμαϊκών «Σατουρναλίων») που παρέλαβαν οι Φράγκοι.
Πέρα όμως αυτού του φράγκικου εθίμου, που επικράτησε στην Ευρώπη,
υπάρχει και μία θρησκευτική παράδοση που συνδέεται και με την
προσωπικότητα του αφιλοχρήματου και ανθρωπιστή επίσκοπου της Καισάρειας
στην Καππαδοκία Μέγα Βασίλειο .
Κάποτε ήλθε να καταλάβει την Καισαρεία ο Έπαρχος της Καππαδοκίας, με πρόθεση να τη λεηλατήσει. Τότε ο Μέγας Βασίλειος
ζήτησε από τους πλούσιους της πόλης του να μαζέψουν ότι χρυσαφικά
μπορούσαν προκειμένου να τα παραδώσει ως "λύτρα" στον επερχόμενο
κατακτητή.
Πράγματι συγκεντρώθηκαν πολλά τιμαλφή. Κατά την παράδοση όμως - είτε
επειδή μετάνιωσε ο έπαρχος, είτε (κατ΄ άλλους) εκ θαύματος ο Άγιος
Μερκούριος με πλήθος Αγγέλων απομάκρυνε τον στρατό του - ο Έπαρχος
απάλλαξε την πόλη από επικείμενη καταστροφή.
Προκειμένου όμως ο Μέγας Βασίλειος να επιστρέψει τα τιμαλφή
στους δικαιούχους, μη γνωρίζοντας σε ποιόν ανήκει τι, έδωσε εντολή να
παρασκευαστούν μικροί άρτοι εντός των οποίων τοποθέτησε ανά ένα των
νομισμάτων ή τιμαλφών και τα διένειμε στους κατοίκους την επομένη του
εκκλησιασμού. Το γεγονός αυτό απέληξε σε διπλή χαρά από της αποφυγής της
καταστροφής της πόλης και συνεχίσθηκε η παράδοση αυτή κατά τη μνήμη της
ημέρας του θανάτου του (εορτή του Αγίου και του Μεγάλου Βασιλείου).
Κατά άλλο έθιμο, αντί νομίσματος, έβαζαν φασόλι και αυτόν που το έβρισκε τον αποκαλούσαν "φασουλοβασιλιά".http://professeur-alex.blogspot.gr/
Αναδημοσίευση από:http://professeur-alex.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου