Λειτουργία Κυριακής -π.Φιλόθεος Φάρος: Γιατί δεν θέλησα να γίνω επίσκοπος

Ο γνωστός  Θεολόγος και συγγραφέας πατήρ Φιλόθεος Φάρος, στο βιβλίο του – αυτοβιογραφία “ΣΥΓΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ”, Εκδόσεις Αρμός, στην σελίδα 291, αναφέρει γιατί δεν αποδέχτηκε τις αλλεπάλληλες προτάσεις, του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, ώστε να γίνει επίσκοπος:

**“Τώρα θα πρέπει να εξηγήσω τους λόγους που δεν θέλησα να γίνω επίσκοπος. Ο πρώτος λόγος, που θα ήταν και αρκετός, ήταν ότι δεν είχα την αυταπάρνηση, που εγώ πιστεύω ότι πρέπει να έχει ένας επίσκοπος, χωρίς την οποία είναι ένας ιερόσυλος απατεώνας. Ασφαλώς, ο επίσκοπος δεν προλαβαίνει να ενδιαφέρεται για τον καθένα άνθρωπο στην επισκοπή του, αλλά θα πρέπει όμως τουλάχιστον, να νοιάζεται γιά κάθε ένα κληρικό της επισκοπής του και τις οικογένειές τους και να είναι παρών στη ζωή τους, να παρακολουθεί την καθημερινότητά τους, να συμμετέχει στις χαρές και στις λύπες τους, να τους στηρίζει στις δυσκολίες τους και ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΗΝ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ, για να μπορούν και αυτοί στη συνέχεια να κάνουν το ίδιο προς την εκκλησιαστική κοινότητα”…….”Οταν ο επίσκοπος ή ο κάθε κληρικός, δεν είναι διαθετειμένοι να αναλάβουν αυτή την ευθύνη, τότε οι λόγοι για τους οποίους γίνονται κληρικοί είναι εγωκεντρικοί, ανέντιμοι και βλάσφημοι” [...]

“άλλος λόγος που δεν ήθελα να γίνω επίσκοπος, ήταν και είναι η ΜΑΚΡΟΧΡΌΝΙΑ ΘΗΤΕΙΑ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ που απαιτείται για να γίνει κάποιος επίσκοπος, αλλά και η ΙΣΟΒΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ, που ακολουθεί την επισκοποίηση, ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕ”[...]

Ένας ακόμη λόγος που δεν θα δεχόμουν ποτέ, να γίνω επίσκοπος, είναι η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Μία διαπλοκή που είναι αναπόφευκτη, γιατί όλες οι εξουσίες είναι συγκοινωνούντα δοχεία, έτσι ώστε και η δημοκρατία του κράτους νοθεύεται αλλά και η Εκκλησία εκκοσμικεύεται σε βαθμό τέτοιο, που γίνεται κυριολεκτικά αγνώριστη και με τρόπο ανατριχιαστικό και βλάσφημο.
Φυσικά ούτε η εκκοσμίκευση ούτε ο εξευτελισμός ενοχλεί τους δεσποτάδες, που είναι οι μόνοι κερδισμένοι από αυτή τη διαπλοκή. Είναι δε τόση η εκκλησιαστική άγνοια, ώστε όσοι κόπτονται για το ενδεχόμενο χωρισμού Εκκλησίας και κράτους….μάχονται ουσιαστικά μόνο, για να διατηρήσουν οι δεσποτάδες τα πριγκιπικά τους προνόμια ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΣΥΔΟΤΟΙ ΚΑΠΗΛΟΙ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, μόνο για να ικανοποιούν τον εγωκεντρισμό τους και την ματαιοδοξία τους”.
“Εγώ αν γινόμουν επίσκοπος, δεν θα μπορούσα να δεχθώ να εγκατασταθώ στην επισκοπή μου, με απόφαση του υπουργού Παιδείας και αφού θα είχα πρώτα δώσει την διαβεβαίωσή μoυ στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τέλος δεν θα γινόμουν επίσκοπος για λόγους αισθητικής….”.

*

Από το blog ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ